كثرت را بيان كند، و استفاده از فعل مضارع نيز، دليل بر استمرار اين جنايت دارد. [1]

[يَرْتَع:]

«يَرْتَعْ وَ يَلْعَبْ»

«يَرْتَع» از مادّه‌ «رتع» (بر وزن قطع) در اصل به معناى چريدن و فراوان خوردن حيوانات است، ولى گاهى در مورد انسان به معناى تفريح و خورد و خوراك فراوان به كار مى‌رود. [2]

[يَرْجِعُ:]

«يَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ»

«يَرْجِعُ» هم به صورت فعل لازم به كار مى‌رود، هم به صورت فعل متعدى، و در اينجا به صورت دوم است، و معناى‌ «ارجاع» و بازگشت دادن را مى‌رساند، و از آنجا كه بعد از آن‌ «بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ» آمده است نتيجتاً معناى «مفاعله» را مى‌دهد. [3]

[يَرْضَهُ:]

«تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ»

«يَرْضَهُ» به ضم‌ «ها» در قرائت مشهور، بدون اشباع ضمير خوانده مى‌شود؛ زيرا در اصل‌ «يَرْضاه» بوده و «الف» به خاطر جزم افتاده، و «يَرْضَهُ» شده است، ضمناً، بايد توجّه داشت كه اين ضمير به «شكر» بر مى‌گردد، و كلمه «شكر» هر چند، در عبارت قبل صريحاً نيامده، اما جمله «انْ تَشْكُرُوا» دال بر آن است، مانند ضمير در «اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلْتَّقْوى‌» كه به عدالت باز مى‌گردد. [4]

[يَرْهَقُ:]

«وَلا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ»

«يَرْهَقُ» از مادّه‌ «رهق»، به معناى پوشاندن قهرى و اجبارى است. [5]

[يَرى:]

«وَيَرَى الَّذينَ أُوتُوا»

«يَرى الذين» از مادّه‌ «رُؤيَة» به معناى «مى‌بينند» مى‌باشد. [6]

[يُزْجِى:]

«يُزْجي‌ لَكُمُ الْفُلْكَ»

«يُزْجِى» از مادّه‌ «ازجاء» به معناى راندن مداوم با ملايمت است، راندنى كه براى رديف كردن موجودات پراكنده مى‌باشد، و اين تعبير، دقيقاً در مورد ابرها صادق است كه هر قطعه‌اى از آن از گوشه‌اى از درياها برمى‌خيزد، سپس دست قدرت پروردگار آنها را به سوى هم مى‌راند و پيوند مى‌دهد، و متراكم مى‌سازد. [7]

[1]. قصص، آيه 4 (ج 16، ص 26)

[2]. يوسف، آيه 12 (ج 9، ص 392)

[3]. سبأ، آيه 31 (ج 18، ص 112)

[4]. زمر، آيه 7 (ج 19، ص 406)

[5]. يونس، آيه 26 (ج 8، ص 334)

[6]. سبأ، آيه 6 (ج 18، ص 31)

[7]. اسراء، آيه 66 (ج 12، ص 218)؛ نور، آيه 43 (ج 14، ص 537)