كبر و غرور خود را ببينند. [1]

[لِينَة:]

«مَا قَطَعْتُم مِّن لّينَةٍ»

«لِينَة» از مادّه‌ «لون» به يك نوع عالى از درخت خرما مى‌گويند، و بعضى آن را از مادّه‌ «لين» به معناى نرمى، به نوعى از درخت خرما تفسير كرده‌اند كه شاخه‌هايى نرم و نزديك زمين و ميوه‌اى نرم و لذيذ دارد.

گاه‌ «لينه» به‌ «الوان» و انواع مختلف درخت نخل يا «نخله كريمه» تفسير شده است كه تقريباً همه به يك چيز بر مى‌گردد. [2]

[لؤلؤ:]

«اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ»

«لؤلؤ» و «مرجان» دو وسيله جالب زينتى است و در طب و معالجه بيمارى‌ها نيز مورد استفاده قرار مى‌گيرد، ضمناً مال التجاره و كالاى خوبى است كه از آن عوائد زيادى به دست مى‌آيد، و روى همين جهات، به عنوان دو نعمت در آيات فوق به آن اشاره شده است.

اما «لؤلؤ» كه در فارسى آن را «مرواريد» گويند، دانه شفاف و قيمتى است كه در درون «صدف» در اعماق درياها پرورش مى‌يابد، و هر قدر درشت‌تر باشد، گرانبهاتر است، و در طب موارد استعمال گسترده‌اى دارد، اطباى پيشين داروهايى از آن براى تقويت قلب و اعصاب، و برطرف كردن انواع خفقان، و حالت ترس و وحشت، و تقويت كبد، و رفع بدبوئى دهان، و سنگهاى كليه و مثانه و يرقان، تهيه مى‌كردند، حتى در بيمارى‌هاى چشم نيز از آن استفاده مى‌نمودند. [3]

[1]. همزه، آيه 4 (ج 27، ص 340)

[2]. حشر، آيه 5 (ج 23، ص 505)

[3]. رحمن، آيه 22 (ج 23، ص 138)