[طَيِّبات:]

«وَ رَزَقَكُمْ مِّنَ الطَّيِّباتِ»

«طَيِّبات» از مادّه‌ «طَيْب» مفهوم وسيعى دارد كه هر گونه روزى پاكيزه را شامل مى‌شود خواه جنبه مادى داشته باشد، يا معنوى، جنبه فردى داشته باشد يا اجتماعى. هر چيز پاكيزه، اعم از غذا، لباس، همسران، خانه‌ها، مَركب‌ها، حتى سخنان و گفتگوهاى پاكيزه را، شامل مى‌شود. ممكن است، انسان بر اثر نادانى، اين مواهب پاك را بيالايد، ولى خداوند، در عالم آفرينش آنها را پاك آفريده است. [1]

[طيّبات، طيّبين:]

«وَ الطَّيِّباتُ لِلطَّيِّبِيْنَ»

در اين كه منظور از «طيّبات» و «طيّبين» در سوره‌ «نور» كيانند؟ مفسران بيانات مختلفى دارند:

1- گاه گفته شده: منظور سخنان پاك، از آن مردان پاك و با تقوا است، و «از كوزه همان برون تراود كه در او است».

2- گاه گفته مى‌شود: «حسناتِ» اعمالى است كه تعلق به پاكان دارد.

3- «طيّبات» و «طيّبون» به زنان و مردان پاكدامن اشاره مى‌كند و ظاهراً منظور از آيه همين است، زيرا قرائنى در دست است كه معناى اخير را تأييد مى‌كند. [2]

[طَيْر:]

«أَ وَ لَمْ يَرَوا إِلَى الطَّيْرِ»

«طَيْر» از مادّه‌ «طَيَران» جمع‌ «طائر» است، و لذا فعل و وصف آن به صورت جمع آمده و اين كه بعضى تصور كرده‌اند «طير» مفرد است بر خلاف تصريح ارباب لغت مى‌باشد. [3]

[طين:]

«طين» يعنى معجونى از آب و خاك. [4]

[1]. نحل، آيه 72 (ج 11، ص 346)؛ مؤمن، آيه 64 (ج 20، ص 177)

[2]. نور، آيه 26 (ج 14، ص 451)

[3]. ملك، آيه 19 (ج 24، ص 353)

[4]. فرقان، آيه 54 (ج 15، ص 144)