بنابراين، تفاوت تعبير در آيه، اشاره به اين نكته است كه خداوند «خورشيد» را منبع جوشش نور قرار داد، در حالى كه نور «ماه»، جنبه اكتسابى دارد، و از «خورشيد» سرچشمه مى‌گيرد. [1]

[ضَيْف:]

«عَنْ ضَيْفِ إِبْراهِيْمَ»

گر چه‌ «ضَيْف» در اينجا به صورت مفرد است، ولى، همان گونه كه بعضى از مفسران بزرگ گفته‌اند، هم معناى مفرد دارد و هم معناى جمع (مهمان و مهمانان). [2]

[1]. يونس، آيه 5 (ج 8، ص 281)

[2]. حجر، آيه 51 (ج 11، ص 116)