نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 323
جايى كه گمراهان براى خود، چنين برنامهاى داشته باشند آيا پيروان راستين راه
حق نبايد در مسير خود از طرحهاى هماهنگ و مشترك پيروى كنند؟ [1]
[شيعاً:]
«أَوْ يَلْبِسَكُمْ
شِيَعاً»
«شيعاً» از مادّه «شياع» جمع «شيعه» به معناى گروه است. [2]
[شِيْعَتِهِ:]
«هَذا مِن
شِيْعَتِهِ»
تعبير به «شِيْعَتِهِ» از مادّه «شياع» نشان مىدهد كه موسى عليه السلام از همان زمان ارتباطهايى با بنى اسرائيل
برقرار كرده بود و گروهى پيرو داشت، و احتمالًا آنها را براى مبارزه با دستگاه
جبّار فرعون، به عنوان يك هسته مركزى برگزيده بود. [3]
[شَىْءٍ نُكُر:]
«الدَّاعِ إِلى
شَىْءٍ نُّكُرٍ»
منظور از «شَىْءٍ نُكُر» (مطلب ناشناخته) يا حسابرسى دقيق الهى است، كه تا آن روز براى آنها ناشناخته
بوده، و يا عذابهايى است ناشناخته كه هرگز باور نمىكردند، و يا همه اينها؛ چرا
كه قيامت در همه معيارهايش براى انسانها ناشناخته است. [4]