نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 306
بعضى نيز گفتهاند: «سينين» اسم زمينى است كه آن كوه بر آن قرار دارد. بعضى نيز
گفتهاند: «سينين» به معناى پر بركت و زيبا است، و لغتى است به زبان اهل حبشه (روح
المعانى، جلد 30، صفحه 173). [1]
[سَيُهْزَم:]
«سَيُهْزَمُ
الْجَمْعُ وَ يُوَلُّونَ»
«سَيُهْزَم» از مادّه «هزم» (بر وزن جزم) در اصل به معناى فشار دادن جسم خشك است به حدى كه متلاشى شود، و
به همين مناسبت در متلاشى شدن لشكر و در هم شكستن آن، به كار رفته است. [2]
[سِيىءَ:]
«سيءَ بِهِمْ وَ
ضاقَ بِهِمْ»
«سِيىءَ» از مادّه «ساء» به معناى بد حال شدن و ناراحت گشتن است. [3]