نام کتاب : لغات در تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 275
است و هم نام ميوه آن (ولى، به گفته بعضى از مفسران «زَيتون» فقط نام درخت است، و «زَيتونه» نام ميوه آن، در حالى كه در آيه 35 سوره «نور»
«زَيتونه» به خود درخت اطلاق شده است). [1]
[زَيْغ:]
«الَّذينَ في
قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ»
«زَيْغ» در اصل، به معناى انحراف از حالت مستقيم و مايل شدن به يك طرف است و بودن
«زيغ در قلب»، به معناى انحراف اعتقادات از راه راست، به طرق انحرافى است. [2]
[زَيَّلْنَا:]
«فَزَيَّلْنَا
بَيْنَهُمْ وَ قالَ شُرَكَآؤُهُمْ»
«زَيَّلْنَا» از مادّه «تزييل»، به معناى جدا ساختن است، و به طورى كه بعضى از ارباب لغت گفتهاند: مادّه
ثلاثى آن «زال يزيل» است، كه به معناى جدا شدن مىباشد، نه از «زال يزول» به معناى زوالپذيرفتن. [3]