[ذو الاوتاد:]

«فِرْعَوْنُ ذُو الأَوْتادِ»

«ذو الاوتاد» به معناى صاحب ميخ‌هاى محكم است و توصيف فرعون به اين كلمه، كنايه از استحكام قدرت فرعون و فرعونيان است. [1]

[ذو القلبين:]

«ذو القلبين» به معناى صاحب دو قلب است. [2]

[ذَهَب:]

«يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ»

«ذَهَب» به معناى «طلا» است. بعضى از دانشمندان لغت (طبق نقل «طبرسى» در «مجمع البيان») درباره اين لغت تعبير جالبى كرده‌اند و گفته‌اند: اين كه به «طلا»، «ذهب» گفته مى‌شود، براى آن است كه به زودى از دست مى‌رود و بقايى ندارد (مادّه «ذَهاب» در لغت به معناى رفتن است). [3]

[ذِي قُوَّةٍ:]

«ذي قُوَّةٍ عِنْدَ»

تعبير به‌ «ذِي قُوَّةٍ» (صاحب قدرت) درباره جبرئيل، به خاطر آن است كه براى دريافت چنين پيام بزرگ و ابلاغ دقيق آن، قدرت و نيروى عظيمى لازم است، و اصولًا، هر رسول و فرستاده‌اى بايد در حدود رسالت خود، صاحب قدرت باشد، مخصوصاً بايد از هرگونه فراموشكارى در زمينه پيامى كه مسؤول ابلاغ آن است بر كنار باشد. [4]

[1]. ص، آيه 12 (ج 19، ص 248)

[2]. احزاب، آيه 4 (ج 17، ص 210)

[3]. توبه، آيه 34 (ج 7، ص 464)

[4]. تكوير، آيه 20 (ج 26، ص 203)