مناجات‌ها و دعاهايى كه از جانب معصومين عليهم السلام رسيده است، چون از بينش عميق خداشناسانه‌اى برخوردار است و از انسانهاى كامل و راسخان در علم و دانش صادر شده است، از هر نظر قابل اعتماد است و در آن هيچ يك از عوارض جارى در ميان اوراد نشأت گرفته از افكار بشرى وجود ندارد.

آنان چون خدا را به خوبى شناخته‌اند و اوصاف او را به خوبى مى‌دانند، آنچه بر زبانشان در دعا و مناجات جارى شده است، پيراسته از خرافات و تعبيرات ناموزون است.

دعاهايى كه از طريق خاندان عصمت عليهم السلام رسيده است به قدرى از نظر محتوا و مضمون، عالى و بلند است كه خود دليل بر صحّت سند آنهاست و انسان به وضوح درمى‌يابد كه چنين كلمات و ذكرهايى، جز از وجود مقدّس آنان نمى‌تواند صادر شود و ديگران را ياراى اداى اين مضامين بلند نيست.

ما در اين بخش، دعاها و مناجاتى را ذكر مى‌كنيم كه علاوه بر بلندى محتوا و مضمون، از شهرت و يا اسناد قابل قبولى برخوردار باشد.

بار ديگر تأكيد مى‌كنيم آنگاه مى‌توانيم از دعا و مناجات بهره عميق و وافر بگيريم كه در معانى آنها دقّت كنيم و آن را در وجود خود پياده نماييم و به صورت درس‌هاى انسان سازى پيام آنها را بشنويم.