تَرَكَ خَيْراً الْوَصِيَّةُ لِلْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ‌

كسى مالى از خود بگذارد براى پدر و مادر و نزديكان بطور شايسته وصيت‌

بِالْمَعْرُوفِ حَقّاً عَلَى الْمُتَّقِينَ». [1] وَزَعَمْتُمْ‌

كند، اين حقى است بر پرهيزكاران». شما چنين پنداشتيد كه‌

انْ لا حَظْوَةَ [2] لِي وَلا ارِثُ مِنْ ابِي؟

من هيچ بهره و ارثى از پدرم ندارم؟

وَلا رَحِمَ بَيْنَنا؟ افَخَصَّكُمُ اللَّهُ بِآيَةٍ اخْرَجَ‌

و هيچ نسبت و خويشاوندى در ميان ما نيست؟! آيا خداوند آيه‌اى مخصوص شما نازل كرده است‌

مِنْها ابِي؟ امْ هَلْ تَقُولُونَ انَّ اهْلَ مِلَّتَيْنِ‌

كه پدرم را از آن خارج ساخته؟ يا مى‌گوييد: پيروان دو مذهب‌

لا يَتَوارَثانِ؟ اوَلَسْتُ انَا وَابِي مِنْ اهْلِ‌

از يكديگر ارث نمى‌برند، و من با پدرم‌

[1]. بقره، آيه 180.

[2]. محبوبيت و منزلت.