پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج - حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت

نام کتاب : پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج نویسنده : حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت جلد : 1 صفحه : 292

البیت و یطهرکم تطهیراٌ.[1]

چنان که در بحث حلق و تقصیر گذشت، آیه ثم لیقضوا تفثهم و لیوفوا نذورهم ، به لقای امام تأویل شده است؛ یعنی، در پرتو دیدار و زیارت آنان، کدورت‌های اخلاقی و رذایل درونی، زدوده می‌شود و انسان از ظلمت و قساوت قلب رهایی می‌یابد.[2]

بر این اساس، یکی از برکات و آداب حضور در مرقدهای معصومین (ع)، توبه و استغفار و دوری از گناهان و معاصی است؛ چنان که عارف والا مقام بهاری همدانی گفته است: «اگر تواند یک توبه درستی با جمیع مقررات معلوم در محل خود در خدمت پیامبر (ص) و امام (ع) به جا آورد. آن بزرگوار را شاهد و شفیع خود قرار دهد و بنا بگذارد عند المراجعه، اگر دهانی که به آن آستانه شریفه رسیده و اعضایی که بر آنجاها مالیده شده و از برکت آنها اکتساب نور کرده، دوباره به لوث معاصی تلوّن نگرداند؛ بلکه از لغویات بی فایده هم اجتناب ورزد».[3]

از دیدگاه عارف الهی ملکی تبریزی نیز زائر مرقد منور نبوی، باید با طهارت جسم و روح و با توجه کامل به آن مکان مقدس، قدم بگذارد. این توبه، او را لا محاله از مخالفت فعلی پاک می‌کند تا از ورطه هلاکت نجات یابد و از رد شدن از درگاه او در امان باشد. اگر توفیق این کار (توبه) را پیدا کند، بر او است که از دری غیر از آن داخل شود و آن درهای اعتراف، پوزش، توسّل، استغفار، التجا و

[1] احزاب 33، آیه 33.
[2] کافی، ج 4، ص 549.
[3] تذکرة المتقین، ص 78.

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست