عطا فرموده است. از دیدگاه صاحب المراقبات زائر حرم نبوی، بر پادشاه بزرگی وارد میشود که در بارگاه او، جز پاکان نزول نکنند و اجازه نیابند و همانا او حرمی را اراده کرده که انبیا و مرسلین و ملائک مقرّبین، بدون اذن داخل آن نمیشوند
] مقام [پیامبر (ص) در نزد خداوند، بسی بزرگ است.[1]
مولا احمد نراقی نیز ضمن توصیه به شناخت سرّ (معصومین (علیهم السلام) و بزرگی و جلالت قدر ایشان، میگوید: در دل خود، باید عظمت شأن و جلالت قدر شان را مستحضر گردی و متذکّر حقّ عظیم ایشان در ارشاد مردم و رواج دین الهی شوی.[2]
دو. کسب طهارت و پاکی و دوری از گناهان و آلودگیها
زیارت و دیدار با معصومین (علیهم السلام)- چه در حال حضور و چه بعد از وفات- تأثیرات شگرفی بر روح و روان انسان دارد و او را به سوی معنویات، اخلاق فاضله و مکارم انسانی سوق میدهد. شاید یکی از حکمتهای مهم زیارت، همین توجه زائر به معنویات، دعا، ذکر و نماز در حرم اولیای الهی و سعی در اصلاح و خودسازی و کسب طهارت درونی، جهت بار یافتن به درگاه آنان است.
در زیارت رسول گرامی اسلام و امامان بزرگوار (علیهم السلام)، معنویت و جذبههای روحانی آنان، پرده از حجابها و ظلمات بی شمار ما بر میدارد و موجب زدوده شدن آلودگیها و تیرگیهای درون میشود. آنان خود پاک و طاهرند و دوستداران و زائران خود را به سوی پاکیها و معنویات میکشانند: انّما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل