البته بهتر است انسان به هنگام احرام، قصد ترک محرمات احرام، بلکه ترک تمامی محرمات و معاصی را داشته باشد. و از آنجا که احرام و محرم شدن، یک عمل عبادی است، قصد قربت نیز در آن شرط است و ریا مُبطل آن خواهد بود. احرام دارای اسرار و حکمتهای مختلفی است که به بعضی از آنها اشاره میشود.
یک. آمادگی برای تقرّب
امام صادق (ع) میفرماید: «کانت بنو اسرائیل اذا قربت القربان تخرج نار تأکل قربان من قبل منه و ان الله جعل الاحرام مکان القربان».[1] اگر دربنی اسرائیل سوختن قربانی نشانگر قبولی بوده است، در اینجا شخص حجگزار خود را در معرض قبولی قرار میدهد و همانگونه که از میان قربانیهای بنی اسرائیل، فقط تعدادی مورد قبول و پذیرش قرار میگیرند، در میان حاجیان نیز برخی «لا لبیک و لا سعدیک» خواهند شنید!! قرآن میفرماید: انما یتقبل الله من المتقین[2] و از اینجا میتوان سرّ سفارش به تقوا را فهمید: فتزودّوا فان خیرالزاد التقوی؛[3] زیرا عمل حج گزار در صورتی پذیرفته میشود ÙǠتقوا را در خود احیا کرده باشد؛ لذا باید برای سفر حج، توشه پرهیزگاری را از قبل تهیه کرده باشد.
دو. تمرین خشوع در برابر خداوند
امام رضا (ع) میفرماید: «انما یَأمروا بالاحرام لیخشعوا قبل دخولهم
[1] وسائل الشیعه، ج 9، ابواب الاحرام، باب 1، ح 1. [2] مائده 5، آیه 27. [3] بقره 2، آیه 197.