«اگر سرزمین مکه آباد، سرسبز و بنای کعبه از زمرد سبز، یاقوت سرخ، نور و روشنایی بود، این وضعیت تا حدودی جلوی ورود شک در سینهها را میگرفت و راه شیطان را بر دلها میبست
ولی خداوند میخواهد صحنه امتحان برقرار باشد و با انواع روشها بندگان را آزمایش کند».
حاصل سخنان گهربار امیرمؤمنان (ع) آن است که اگر سرزمین مکه، سرسبز، خوش و خرم، برخوردار از دیدنیهای طبیعی و مناظر دل انگیز بود، دیگر حج امتحان و ریاضت نبود؛ بلکه محلی برای تفریح و سرگرمی بود همانند مکانهای فراوان دیگر، ولی خداوند این سرزمین را برگزیده تا عاری از همه جاذبههای طبیعی باشد، تا بندگان که راه این سرزمین را در پیش میگیرند از آغاز جز در خیال معبود نباشند.
اکنون که سرزمین مکه خشک، گرم و عاری از جاذبههای طبیعی است باز هم عدهای با غرضهای دنیوی در آن مکان مقدس حضور مییابند. حال اگر آن جاذبههای وجود میداشت، قهراً این اغراض تشدید میشد و هدف اصلی حج دست خوش آسیب میگشت.