فراء گويد: شعيب را معجزه‌اى نبود، زيرا در قرآن در اينباره چيزى نيامده است. لكن اين مطلب غلط است. ممكن نيست خداوند پيامبرى را بدون معجزه بفرستد. بخصوص كه در باره شعيب ميفرمايد:(قَدْ جاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ) و بدنبال بيان اين مطلب دستور ميدهد كه كيل و وزن را كامل ادا كنيد. ممكن است وى داراى معجزاتى بوده است كه در قرآن بيان نشده است. همانطورى كه بسيارى از معجزات پيامبر گرامى ما در قرآن نيامده است.

(وَ لا تَقْعُدُوا بِكُلِّ صِراطٍ تُوعِدُونَ‌): در اينباره اقوالى است:

1- ابن عباس و حسن و قتاده و مجاهد گويند: آنها بر سر راه كسانى كه مى- خواستند نزد شعيب بروند و ايمان بياورند مى‌نشستند و آنها را تهديد بقتل ميكردند.

به آنها دستور داد كه در راه مردم كمين نكنيد.

2- ابو هريره و عبد الرحمن بن زيد گويند: آنها راهزنى ميكردند. ممكن است مقصود اينها همان معناى اول باشد. يعنى راه را بر كسانى كه نزد شعيب مى- رفتند، مى‌بستند.

3- يعنى بوسيله ايراد شبهه و اشكال، راه‌هاى دين را منحرف نكنيد و شعيب را دروغگو نخوانيد و او را تهديد نكنيد.

(وَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ تَبْغُونَها عِوَجاً): شما كسانى را كه ميخواهند ايمان بياورند از دين خدا منع مى‌كنيد و راه حق را تغيير داده، ميگوييد:

اينها دروغ و باطل و ... است. اين معنى از قتاده است. مجاهد گويد: يعنى ميخواهيد راه خدا را بپوشانيد. حسن گويد: يعنى در راه هدايت استقامت نداريد. زجاج گويد:

يعنى قصد شما اين است كه از راه راست منحرف شويد.

(وَ اذْكُرُوا إِذْ كُنْتُمْ قَلِيلًا فَكَثَّرَكُمْ‌): بياد آوريد كه شما كم بوديد و خداوند شما را بسيار كرد. ابن عباس گويد: مدين بن ابراهيم با دختر لوط ازدواج كرد و صاحب فرزندانى بسيار شد. زجاج گويد: ممكن است مقصود اين باشد كه شما فقير بوديد و خداوند ثروت شما را زياد كرد و ممكن است آنها ناتوان بوده‌اند و خداوند