مقصود

بدنبال داستان لوط ع، بنقل داستان شعيب پرداخته مى‌فرمايد:

(وَ إِلى‌ مَدْيَنَ أَخاهُمْ شُعَيْباً): برخى گفته‌اند: مدين فرزند ابراهيم خليل بود و آنها از نسل او بودند. قهرمان اين داستان- بقول عطا- شعيب بن ميكيل بن يشحب بن مدين بن ابراهيم بود. مادر ميكيل دختر لوط بود. وى را خطيب انبيا مى‌گفتند، مدين همان اصحاب «اينكه» است. قتاده گويد: شعيب دو بار رسالت يافت: يك بار بسوى مدين و يك بار بسوى ايكه.

(قالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ قَدْ جاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ‌):

تفسير اين قسمت گذشت.

(فَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَ الْمِيزانَ‌): پيمانه و وزن را تمام بدهيد و در معاملات حقوق مردم را بطور كامل ادا كنيد.

(وَ لا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْياءَهُمْ‌): و حقوق مردم را كم ندهيد و تضييع نكنيد.

قتاده و سدى گويند: بخس بمعناى ظلم است.

(وَ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها): در روى زمين معصيت نكنيد و حرام خدا را حلال نشماريد. زيرا خداوند بوسيله امر و نهى و بعثت انبيا و راهنمايى مردم زمين را در مسير اصلاح قرار داده است. برخى گفته‌اند: يعنى بوسيله ترك ايمان فساد نكنيد كه باعث از بين رفتن زراعتها و حيوانات خواهيد شد.

(ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ‌): آنچه به شما ميگويم، اگر ايمان داشته باشيد، بحال شما سودمندتر است. بهتر بودن اين دستورات را به ايمان آنها مقيد ميسازد. اگر چه اينها در هر حال خير هستند، زيرا كسى كه ايمان نداشته باشد، نميتواند باور كند كه اين دستورات براى ادامه يك زندگى شرافتمندانه، سودمندتر است. در حقيقت ميخواهد بگويد: ايمان بياوريد تا بدانيد كه اين دستورات به حال شما بهتر است. ممكن است مقصود اين باشد كه: درست دادن پيمانه و وزن وقتى به حال شما سودمند است كه ايمان داشته باشيد.