بيان آيه 59 تا 64

قرائت‌

من اله غيره: ابو جعفر و كسايى «غير» را مجرور و ديگران مرفوع خوانده‌اند. قرائت اول بنا بر اين است كه صفت و تابع لفظ «اله» و قرائت دوم بنا بر اين است كه صفت و تابع محل آن يا بدل باشد.

ابلغكم: ابو عمرو به سكون باء و بدون تشديد خوانده است و ديگران بفتح باء و تشديد لام. در قرآن كريم باب افعال و تفعيل اين فعل هر دو بكار رفته است. مثل:

(يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ...) (مائده 67) و(فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ) (اعراف 79).

لغت‌

ملا: جمعيت مردان. مثل قوم و نفر و رهط. آنها را به اين جهت «ملا» گويند، كه مجلس را پر مى‌كنند.

ابلاغ: رسانيدن مطلبى به كسى. بلاغت يعنى رسانيدن مطلب به نحوى بهتر و رساتر.

رسالت: چيزى كه بوسيله فرستاده، بمردم گفته شود.

نصيحت، گفتارى كه از روى اخلاص در نيت باشد.

فلك: كشتيها. اين كلمه هم بمفرد گفته ميشود، هم بجمع. اصل اين كلمه بمعناى مدور بودن است. فلكه و فلك هم بخاطر گردى و مدوّر بودن گفته ميشود.

اعراب‌

(يا قَوْمِ‌): در اصل «يا قومى» بوده كه مرخم شده است.

لكنى: در اصل «لكننى» بوده كه بواسطه تعدد نونات، يكى از آنها حذف شده است.