نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 9 صفحه : 136
بيان آيه 57- 58
قرائت
بشرا ابن كثير «الريح نشرا» بضم نون و شين خوانده است. طبق اين قرائت
مقصود از الريح كثرت و صفت آن جمع است. مقصود بادهاى متفرق و پراكنده است. پيامبر
اسلام در موقع وزش باد مىفرمود:
اللهم اجعلها رياحا و لا تجعلها ريحا
خدايا آن را بادها قرار ده نه يك باد! اهل مدينه «الرّياح نشرا» بضم
نون و شين خواندهاند. اين قرائت مناسبتر است. بواسطه اينكه «الرياح» بصورت جمع
بكار رفته است (در جاهاى ديگر نيز همين طور قرائت كردهاند).
كوفيان «الريح نشرا» بفتح خواندهاند. در اين صورت كلمه مصدر و ممكن
است حال يا مفعول مطلق باشد.
ابن عامر «الرياح نشرا» بضم نون و سكون شين خوانده است. ممكن است ضمه
شين براى تخفيف حذف شده باشد.
عاصم «الرياح بشرا» خوانده است. بشر بمعناى بشارت و نويد است. چنان
كه مىفرمايد:( يُرْسِلَ الرِّياحَ مُبَشِّراتٍ)
(روم 46: بادها را مىفرستد تا بشارت دهند به باران رحمت).
نكدا: ابو جعفر بفتح كاف خوانده است و ديگران به كسر. اين دو قرائت،
از لحاظ معنى فرقى ندارند.
لغت
اقلال: حمل چيزى با تمام قدرت.
سحاب ابرى كه در آسمان در حركت است.
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 9 صفحه : 136