[سوره الأعراف (7): آيات 57 تا 58]

(وَ هُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّياحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذا أَقَلَّتْ سَحاباً ثِقالاً سُقْناهُ لِبَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَنْزَلْنا بِهِ الْماءَ فَأَخْرَجْنا بِهِ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ كَذلِكَ نُخْرِجُ الْمَوْتى‌ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (57) وَ الْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ الَّذِي خَبُثَ لا يَخْرُجُ إِلاَّ نَكِداً كَذلِكَ نُصَرِّفُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ (58))

[1]

ترجمه‌

اوست كه بادها را مى‌فرستد تا پيشاپيش باران رحمتش، نويد بخش باشند، همين كه ابرى سنگين بحركت در آورد به سرزمين مرده، آن را مى‌دانيم و به آن باران نازل مى‌كنيم و از همه ثمره‌ها بوسيله باران از زمين خارج مى‌كنيم. مردگان را هم همين طور از زمين خارج مى‌كنيم كه شما متذكر شويد: زمين خوب به اذن پروردگار گياهش بيرون مى‌آيد و زمين بد، در دادن محصول بخيل است. اينطور آيات را براى سپاسگزارى بيان مى‌كنيم.

[1]- آيه 57 و 58 سوره اعراف جزء 8 سوره 7