[سوره الأعراف (7): آيات 42 تا 43]

(وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لا نُكَلِّفُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (42) وَ نَزَعْنا ما فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدانا لِهذا وَ ما كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّهُ لَقَدْ جاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِّ وَ نُودُوا أَنْ تِلْكُمُ الْجَنَّةُ أُورِثْتُمُوها بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (43))

[1]

ترجمه‌

آنان كه ايمان آورده و عمل شايسته كرده‌اند- ما هيچكس را جز به اندازه قدرتش تكليف نمى‌كنيم- اصحاب بهشت بوده، در آن جاودانى هستند. ما كينه را از دل آنها برداشته‌ايم. نهرها از زير پايشان جارى است و گويند: ستايش خدا را كه ما را به اين جايگاه رهنمون شد و اگر ما را هدايت نكرده بود، هرگز به اينجا هدايت نمى‌شديم فرستادگان پروردگار ما بحق آمدند. به آنها ندا ميشود كه اين است بهشت كه بر اثر كارهايى كه كرده‌ايد، بارث به شما رسيده است.

[1]- آيه 42 و 43 سوره اعراف جزء 8 سوره 7