[سوره الأنعام (6): آيات 50 تا 51]

(قُلْ لا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزائِنُ اللَّهِ وَ لا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَ لا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ ما يُوحى‌ إِلَيَّ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمى‌ وَ الْبَصِيرُ أَ فَلا تَتَفَكَّرُونَ (50) وَ أَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخافُونَ أَنْ يُحْشَرُوا إِلى‌ رَبِّهِمْ لَيْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِيٌّ وَ لا شَفِيعٌ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (51))

[1]

ترجمه‌

بگو: به شما نمى‌گويم كه خزانه‌هاى خدا پيش من است. من غيب نميدانم.

به شما نمى‌گويم كه فرشته‌ام. من جز وحى از هيچ چيز پيروى نميكنم. بگو: آيا كور و بينا برابرند؟ آيا نمى‌انديشيد؟

كسانى را كه از روز حشر بيم دارند، و آنها را جز خدا دوست و شفاعت كننده‌اى نيست، بوسيله قرآن بترسان. شايد تقوى پيشه كنند.

[1]- آيه 50 و 51 سوره انعام جزء 7 سوره 6