بيان آيه 42- 43- 44- 45

قرائت‌

فتحنا: ابو جعفر و ابن عامر به تشديد و ديگران به تخفيف خوانده‌اند. وجه قرائت اول، تكثير و مبالغه است.

لغت‌

باساء: اين كلمه از «باس» يعنى خوف و ترس.

ضراء: اين كلمه از «ضرّ» يعنى زيان.

تضرع: اظهار خوارى مبلس: كسى كه دچار حسرت شديد است. فراء گويد: يعنى كسى كه دليلى ندارد و بيچاره شده است.

دابر: پشت سر و دنباله. بازماندگان. شاعر گويد:

يعنى: خداوند نسل آل مهلب را قطع كرد. آنها همه خاكستر شدند. نه اصلى ماند و نه فرعى.

اصمعى گويد: دابر يعنى اصل. شاعر گويد:

يعنى: فداى شما سواره‌ها و پياده‌ها و شتران كه قوم كشته شدند و اصل آنها از بين رفت و اثرى از آنها باقى نماند.

برخى گفته‌اند: دابر يعنى آخر.

اعراب‌

لولا: براى ترغيب است.