[سوره الأنعام (6): آيات 1 تا 3]

(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌)

(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ (1) هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ طِينٍ ثُمَّ قَضى‌ أَجَلاً وَ أَجَلٌ مُسَمًّى عِنْدَهُ ثُمَّ أَنْتُمْ تَمْتَرُونَ (2) وَ هُوَ اللَّهُ فِي السَّماواتِ وَ فِي الْأَرْضِ يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَ جَهْرَكُمْ وَ يَعْلَمُ ما تَكْسِبُونَ (3))

[1]

ترجمه‌

بنام خداوند رحمان و رحيم. ستايش خداى راست كه آسمانها و زمين را آفريد و ظلمات و نور را پديد آورد. آن گاه كسانى كه كافر شده‌اند، ديگرى را با پروردگار خويش برابر ميكنند. او كسى است كه شما را از خاك آفريد، سپس مدتى مقرر كرد و مدتى معين نزد اوست. باز هم شما شك مى‌كنيد.

او كسى است كه در آسمانها و زمين، معبود همگان است و به نهان و آشكار و كردار شما آگاه است.

[1]- سوره انعام آيه 1 و 2 و 3 جزء 7 سوره 6