[سوره الأنعام (6): آيات 21 تا 24]

(وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‌ عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِآياتِهِ إِنَّهُ لا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (21) وَ يَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعاً ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا أَيْنَ شُرَكاؤُكُمُ الَّذِينَ كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ (22) ثُمَّ لَمْ تَكُنْ فِتْنَتُهُمْ إِلاَّ أَنْ قالُوا وَ اللَّهِ رَبِّنا ما كُنَّا مُشْرِكِينَ (23) انْظُرْ كَيْفَ كَذَبُوا عَلى‌ أَنْفُسِهِمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ (24))

[1]

ترجمه‌

ظالم‌تر از كسى نسبت دروغ به خدا مى‌دهد و آيات خدا را تكذيب مى‌كند، كيست؟ ستمكاران رستگار نميشوند.

روزى كه همه آنها را محشور مى‌كنيم. سپس به آنهايى كه براى خدا شريك قرار داده‌اند، گوييم كجايند شريكان شما كه مى‌پنداشتند شريك خدا هستند؟

آن گاه پاسخ آنها جز اين نباشد كه گويند: قسم بخدا، پروردگارمان، كه ما مشرك نبوده‌ايم.

بنگر كه چگونه بخود دروغ بستند و دروغى كه ساخته بودند، گم ميشود و براى آنها سودى ندارد.

[1]- آيه 21 و 22 و 23 و 24 سوره انعام جزء 7 سوره 6