[سوره الأنعام (6): آيات 137 تا 138]

(وَ كَذلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلادِهِمْ شُرَكاؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَ لِيَلْبِسُوا عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ ما فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ ما يَفْتَرُونَ (137) وَ قالُوا هذِهِ أَنْعامٌ وَ حَرْثٌ حِجْرٌ لا يَطْعَمُها إِلاَّ مَنْ نَشاءُ بِزَعْمِهِمْ وَ أَنْعامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُها وَ أَنْعامٌ لا يَذْكُرُونَ اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا افْتِراءً عَلَيْهِ سَيَجْزِيهِمْ بِما كانُوا يَفْتَرُونَ (138))

[1]

ترجمه‌

همچنين براى بسيارى از مشركين شريكانشان، كشتن فرزندان را زينت داده بودند كه آنها را هلاك كنند و دينشان را مشتبه سازند و اگر خدا ميخواست، اين كار را نمى‌كردند. آنها را با دروغشان بخود واگذار.

مى‌گفتند: اين چارپايان و زراعت‌ها حرامند و جز هر كه ما بخواهيم، از آنها نميخورد و چارپايانى است كه پشت آنها براى سوارى حرام شده است. و چارپايانى كه از روى افتراء بخدا نام خدا را بر آنها نميبرند بزودى كيفر افترايشان را خواهد داد.

[1]- سوره انعام آيه 137 و 138 جزء 8 سوره 6