همه اصناف را در بردارد. در اينجا خداوند متعال بيان ميكند كه پيامبران را بمنظور اتمام حجت و ترسانيدن از عواقب كارهاى زشت، بسوى آنها فرستاده است. اين خطاب متوجه جن و انس است. علت اينكه مى‌گويد، پيامبرانى از شما، در حالى كه پيامبران انسان هستند، نه جن، اين است كه جانب انسان را غلبه داده است. چنان كه مى‌فرمايد(يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ) (الرحمن 22) يعنى از آب شور و شيرين، لؤلؤ و مرجان خارج ميشود، در حالى كه لؤلؤ از آب شور خارج ميشود نه از آب شيرين.

مردم هم در محاورت خود جانب يكى را غلبه مى‌دهند. مثلا يكى ميگويد، نان و شير خوردم. در حالى كه نان را خورده و شير را نوشيده است. عقيده بيشتر مفسران و زجاج و رمانى همين است.

ضحاك گويد: همانطورى كه پيامبرانى بسوى انسانها فرستاده شد، پيامبرانى هم بسوى پريان فرستاده شده‌اند. كلبى گويد: پيامبران بسوى آدميان فرستاده مى‌شدند.

اما حضرت محمد ص مبعوث بسوى آدميان و پريان است. ابن عباس گويد: پيامبران بسوى آدميان فرستاده مى‌شدند. سپس آنها يكى از پريان را بسوى آنها مى‌فرستادند. مجاهد گويد: رسولان از آدميان و ترسانندگان از پريانند.

(يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آياتِي وَ يُنْذِرُونَكُمْ لِقاءَ يَوْمِكُمْ هذا)، پيامبران آيات مرا براى شما قرائت ميكردند و دلايل و براهين مرا بگوش شما ميرسانيدند و شما را را از ملاقات كيفر اعمال در اين روز- يعنى روز قيامت- مى‌ترسانيدند.

(قالُوا شَهِدْنا عَلى‌ أَنْفُسِنا): گويند شهادت مى‌دهيم كه در روزگار تكليف، با آمدن پيامبران و اتمام حجت از طرف ايشان، كافر و عاصى شديم.

(وَ غَرَّتْهُمُ الْحَياةُ الدُّنْيا): ظاهر دنيا در نظر ايشان آراسته جلوه كرد و آنها را فريفت.

(وَ شَهِدُوا عَلى‌ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كانُوا كافِرِينَ‌): در عالم آخرت اقرار ميكنند كه در دنيا كفر پيشه كرده‌اند و سزاوار عذابند.

(ذلِكَ أَنْ لَمْ يَكُنْ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرى‌ بِظُلْمٍ وَ أَهْلُها غافِلُونَ‌): اين است كه حكم خداوند: زيرا او قريه‌اى كه مردمش غافلند و ستم ميكنند، هلاك نمى‌كند. مقصود