[سوره الأنعام (6): آيات 112 تا 113]

(وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ ما فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ ما يَفْتَرُونَ (112) وَ لِتَصْغى‌ إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَ لِيَرْضَوْهُ وَ لِيَقْتَرِفُوا ما هُمْ مُقْتَرِفُونَ (113))

[1]

ترجمه‌

همچنين براى هر پيامبرى شيطانهاى انسانى و جنى را دشمن قرار داده‌ايم كه بيكديگر سخنان آراسته و فريبنده القاء مى‌كنند تا مردم را فريب دهند. اگر خدا مى‌خواست، آنها چنين كارى نميكردند. آنها را با نسبت‌هاى ناروايى كه مى‌دهند، واگذار. و براى اينكه دلهاى مردمى كه به آخرت ايمان ندارند، به آنها گوش دهند و بپسندند و آنچه ميخواهند بكنند.

[1]- آيه 112 و 113 سوره انعام جزء 8 سوره 6