[سوره الأنعام (6): آيات 95 تا 98]

(إِنَّ اللَّهَ فالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوى‌ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ مُخْرِجُ الْمَيِّتِ مِنَ الْحَيِّ ذلِكُمُ اللَّهُ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ (95) فالِقُ الْإِصْباحِ وَ جَعَلَ اللَّيْلَ سَكَناً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ حُسْباناً ذلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (96) وَ هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِها فِي ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ قَدْ فَصَّلْنَا الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (97) وَ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الْآياتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ (98))

[1]

ترجمه‌

خداوند شكافنده دانه و هسته است. او زنده را از مرده و مرده را از زنده خارج مى‌سازد. اين است خداوند. چرا از حق منحرف ميشويد؟ خدايى كه شكافنده گريبان صبحدم است و شب را وسيله آرامش قرار داده و خورشيد و ماه را وسيله محاسبات. اين است تقدير خداى مقتدر دانا.

اوست كه ستارگان را آفريد تا در تاريكيهاى صحرا و دريا بآنها هدايت شويد.

ما آيات را براى مردمى كه ميدانند، تفصيل ميدهيم. اوست كه شما را از يك تن آفريد، شما را جايگاه و امانتگاهى است. ما آيات را براى مردمى كه بفهمند، تفصيل مى‌دهيم.

[1]- آيه 95 و 96 و 97 و 98 سوره انعام جزء 7 سوره 6