مى‌دهد، بايد در وقت نازل شدن آيه، موجود نباشند، بنا بر اين شامل تمام كسانى كه تا روز قيامت، بر اين صفاتند، ميشود.

(ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ‌): اينهم از فضل خداست كه آنها دوستدار خدا باشند و براى مؤمنان مهربانى و براى كافران، سختگيرى كنند.

(يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ)، اين فضل خداوند شامل حال كسى ميشود كه خداوند او را شايسته، بداند.

(وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِيمٌ‌): خداوند بخشنده‌اى است كه بيم تمام شدن ندارد و دانايى است كه جود و بخشش خود را در جايى كه حكمت اقتضا كند، بكار مى‌برد. برخى گفته‌اند:

يعنى رحمت خداوند وسيع و به كسى كه شايسته رحمت باشد، داناست.