مردم گران مى‌آيد. چنان كه «پيه» را بر بنى اسرائيل بر اثر نافرمانى «روز شنبه» حرام كرد و بر آنها گران آمد، اگر چه بمصلحت آنان بود.

(عَفَا اللَّهُ عَمَّا سَلَفَ‌): حسن گويد: يعنى از كارهايى كه در جاهليت، مرتكب شده‌اند، خداوند در گذشت. بقولى: يعنى خداوند از آنچه مسلمانان، پيش از نازل شدن آيه تحريم، انجام داده‌اند، در گذشت.

(وَ مَنْ عادَ فَيَنْتَقِمُ اللَّهُ مِنْهُ‌): هر كس در حال احرام، كشتن شكار را تكرار كند، خداوند كيفر كردارش را مى‌دهد. درباره كفاره تكرار شكار، اختلاف است: ابن عباس و حسن گويند: كفاره ندارد. از روايات اصحاب ما نيز همين طور استفاده ميشود. عطا و سعيد بن جبير و ابراهيم معتقدند كه كفاره لازم است. برخى از اصحاب ما نيز چنين فرموده‌اند:

(وَ اللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقامٍ‌): خداوند قادرى است كه مغلوب نميشود و از كسانى كه او را نافرمانى كنند، انتقام مى‌گيرد.