بيان آيه 92

مقصود

قبلا مردم را امر كرد كه از شراب و قمار و بت پرستى اجتناب كنند. اكنون دستور مى‌دهد كه پيامبر را در همه دستوراتش اطاعت نمايند:

(وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ‌): طاعت، عبارت از فرمانبردارى است. بنا بر اين مانعى ندارد كه انسان از دو كس فرمانبردارى كند، هم از خدا و هم از پيامبرش.

(وَ احْذَرُوا): در اينجا امر مى‌كند كه از كارهاى حرام، اجتناب كنيد. عطا گويد:

يعنى از خشم من بپرهيزيد. حذر يعنى خوددارى از كارى كه زيانبخش است.

(فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّما عَلى‌ رَسُولِنَا الْبَلاغُ الْمُبِينُ‌): اگر اعراض كنيد و امر خدا و رسول را بكار نبنديد، بدانيد كه وظيفه پيامبر ما گفتن و رسانيدن است. بدينترتيب، مردم را تهديد مى‌كند و مى‌ترساند. يعنى با مخالفت و سرپيچى از گفتار پيامبر ما خود را سزاوار كيفر مى‌سازيد. مقصود از «بلاغ مبين» سخنى است كه روشن و واضح، ادا شود و براى رعايت اختصار اين كلمه، بكار رفته است و بهر صورت، مردم بايد وظيفه خود را از بيانات پيامبر، بفهمند، خواه اطاعت كنند، خواه سرپيچى.