[سوره المائدة (5): آيات 33 تا 34]

(إِنَّما جَزاءُ الَّذِينَ يُحارِبُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَساداً أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيا وَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذابٌ عَظِيمٌ (33) إِلاَّ الَّذِينَ تابُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَقْدِرُوا عَلَيْهِمْ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (34))

[1]

ترجمه‌

جزاى آنان كه بجنگ خدا و رسولش پردازند و در روى زمين فساد كنند، تنها كشتن يا بدار آويختن يا قطع دستها و پاهاى ايشان بطور مخالف يا تبعيد از زمين است.

اين است خوارى آنان در دنيا و آخرت بر ايشان عذابى عظيم است.

بجز آنان كه توبه كنند پيش از آنكه شما بر ايشان قدرت پيدا كنيد. پس بدانيد كه خدا آمرزگار و رحيم است.

[1]- آيه 33 و 34 سوره مائده جزء ششم