(فَعَمُوا وَ صَمُّوا): آنها كور و كر شدند، زيرا بواسطه عدم توجه، از راه دين منحرف شدند. همانطورى كه افراد كور و كر براه راست هدايت نمى‌شوند.

(ثُمَّ تابَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَمُوا وَ صَمُّوا): گروهى از آنها توبه كردند و خداوند توبه آنها را پذيرفت، سپس به حالت قبل برگشتند. مقصود اين است كه پس از گذشتن قرنهايى نسلهاى بعدى بار ديگر به اخلاق ناپسند نياكان خود برگشتند و از ديدن و شنيدن حق، كور و كر شدند.

(كَثِيرٌ مِنْهُمْ‌): برخى گويند: يعنى هنگامى كه توبه كردند، خدا توبه آنها را پذيرفت و بلا را از ايشان بگردانيد، آن گاه بسيارى از آنها بحالت سابق برگشتند.

برخى گويند: منظور از «كثير» يهوديان معاصر پيامبر است.

(وَ اللَّهُ بَصِيرٌ بِما يَعْمَلُونَ‌): خداوند بكردار آنها داناست. اين جمله، در حقيقت تهديدى براى آنهاست.