ابو قلابه از پيامبر روايت كرده است كه: آن بزرگوار، اوقات را ميان زنان قسمت مى‌كرد و مى‌فرمود: خدايا، اين است تقسيم من در آنچه قدرت دارم بنا بر اين مرا بر آنچه قدرت ندارم، ملامت مكن.

(وَ إِنْ تُصْلِحُوا وَ تَتَّقُوا): اگر در قسمت ميان زنان و بر قرارى مساوات ميان ايشان، از لحاظ نفقه و ... بصلاح گراييد و خدا را در امور زنان مورد نظر قرار دهيد و از انحرافى كه خداوند شما را از آن منع كرده، خوددارى كنيد و يكى را بر ديگرى ترجيح ندهيد ...

(فَإِنَّ اللَّهَ كانَ غَفُوراً رَحِيماً): گناهان گذشته شما را- در اين خصوص- اگر توبه كنيد و براه راست بر گرديد و ميان آنها مساوات بر قرار كنيد، مى‌آمرزد و شما را رحمت مى‌كند و از كيفر شما چشمپوشى مى‌كند. هم چنان كه با پيشينيان نيز چنين مى‌كرد.

امام صادق (ع) بنقل از پدران خود فرمود: پيامبر گرامى اسلام در دوره بيمارى اوقات را ميان زنان تقسيم و ميان آنها گردش مى‌كرد.

و روايت شده است كه على (ع) داراى دو همسر بود و روزى كه نوبت يكى از آنها بود، در خانه ديگرى وضو نمى‌گرفت.

معاذ بن جبل داراى دو همسر بود كه در بيمارى طاعون هر دو با هم جان سپردند.

براى دفن آنها قرعه انداخت تا معلوم شود كه كدام يك را پيش از ديگرى بخاك سپارد.

(وَ إِنْ يَتَفَرَّقا يُغْنِ اللَّهُ كُلًّا مِنْ سَعَتِهِ‌): اگر هر كدام از آنها از مصلحت ديگرى امتناع كند، بطورى كه زن حق خود را در مورد قسمت و نفقه و لباس و حسن معاشرت، بطور كامل بخواهد و مرد هم از اجابت او خوددارى كند و كار آنها بطلاق و جدايى بكشد، خداوند از فضل و روزى بيكران خود هر دو را بى نياز مى‌گرداند.

(وَ كانَ اللَّهُ واسِعاً حَكِيماً): خداوند همواره نسبت به بندگان خويش، داراى فضل بيكران بوده و هست و در تدبيرهاى خود نسبت به ايشان حكيم است اين آيه، دلالت دارد بر اينكه روزى‌ها همه بدست خداوند است و اوست كه بحكمت خود عهده‌دار روزى خلايق است. اگر چه گاهى اين روزى را بدست برخى از بندگان خود قرار مى‌دهد و مثلا روزى زنان را بدست مردان مى‌دهد كه طبق مشيت و مصلحت اوست.