بدان زنان، يا بدانى كه از زنان هستند و «صغار النساء» يعنى صغيران زنان يا صغيرانى كه از زنانند. و همچنين احتمال با سياق آيه مناسب‌تر است.

(وَ الْمُسْتَضْعَفِينَ‌): مجرور و عطف بر(يَتامَى النِّساءِ).

(وَ أَنْ تَقُومُوا لِلْيَتامى‌ بِالْقِسْطِ): در محل جر است به تقدير: «و ما يتلى عليكم من الآيات فى يتامى النساء و فى المستضعفين و فى ان تقوموا لليتامى بالقسط يفتيكم اللَّه فيهن»

مقصود

اكنون بار ديگر به مساله زنان و يتيمان پرداخته و آنچه را در اول سوره، در اين باره بيان كرده بود، كامل گردانيده، مى‌فرمايد:

(وَ يَسْتَفْتُونَكَ‌): از تو فتوى مى‌خواهند، يعنى مى‌خواهند كه احكام مشكل را براى ايشان بيان كنى.

(فِي النِّساءِ): اى محمد، از تو مى‌پرسند كه حكم خود را در باره زنان، اعم از آنچه بر ايشان يا براى ايشان واجب است، بيان دارى. بديهى است كه قرينه نشان مى‌دهد كه سؤال آنها در باره زنان، آنهم در امر دين، بر محور آنچه جايز است و آنچه جايز نيست و آنچه واجب است و آنچه واجب نيست، دور مى‌زند.

(قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَ‌): بگو اى محمد: خداوند آنچه را كه شما در باره مسائل زنان سؤال كرده‌ايد، براى شما بيان مى‌كند.

(وَ ما يُتْلى‌ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتابِ‌): و آنچه در قرآن بر شما قرائت مى‌شود، خداوند براى شما بيان مى‌دارد. يعنى كتاب خدا- قرآن- واجبات و وظائف مربوط به ايشان را براى شما بيان مى‌دارد.

(فِي يَتامَى النِّساءِ اللَّاتِي لا تُؤْتُونَهُنَّ ما كُتِبَ لَهُنَ‌): در باره دختران صغير و يتيمى كه آنچه براى ايشان معين شده بود به ايشان نمى‌دهيد. در باره اين مطلب اقوالى است:

1- ابن عباس و سعيد بن جبير و مجاهد گويند: يعنى آياتى كه در باره ارث دختران صغير و يتيم بر شما قرائت شده‌اند و منظور آيات ارث است كه در اول سوره بيان شدند.