[سوره النساء (4): آيات 115 تا 116]

(وَ مَنْ يُشاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدى‌ وَ يَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ ما تَوَلَّى وَ نُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِيراً (115) إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً بَعِيداً (116))

[1]

ترجمه‌

و هر كس پس از اينكه هدايت برايش آشكار شد، پيامبر را مخالفت كند و راهى غير از راه مؤمنان پيروى كند، او را به آنچه خواسته و دنبال كرده است واگذار مى‌كنيم و در جهنم سرنگونش مى‌سايم و جهنم بد جايگاهى است.

خداوند گناه شرك را نمى‌آمرزد و گناهان پايينتر از شرك را نسبت بهر كه بخواهد مى‌آمرزد و كسى كه بخدا شرك آورد، بگمراهى دورى افتاده است. اين آيه قبلا تفسير شده است.

(فَقَدْ ضَلَّ ضَلالًا بَعِيداً): يعنى از راه حق و هدف مطلوب كه نعيم جاودانى بهشت است، بدور افتاده، زيرا دورى از نعمت بهشت، نيز مراتب دارد كه دورتر از همه، شرك بخداست.

[1]- سوره نساء آيه 115 و 116 جزء 5