داخل شدن آنان در بيت المقدس است. زجاج و فراء گويند: منظور دمشق و فلسطين و قسمتى از اردن است. قتاده گويد: منظور شام است. مجاهد گويد: منظور سرزمين طور و اطراف آن است.

مقدسه، يعنى پاك شده، كه ارض مقدس از شرك پاك و جايگاه پيامبران و مؤمنان شد.

(الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ‌): كه در لوح محفوظ ثبت شده كه براى شما باشد. ابن عباس گويد: يعنى خداوند به شما بخشيد. قتاده و سدى گويند: يعنى خداوند شما را مامور كرد كه داخل آن شويد.

پرسش چگونه خداوند ارض مقدس را در لوح محفوظ براى آنها ثبت كرد و به آنها بخشيد، با اينكه مى‌فرمايد:(فَإِنَّها مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ)؟! (مائده 26: سرزمين مقدس بمدت چهل سال بر آنان حرام است) پاسخ ابن اسحاق گويد: اين سرزمين بخششى بود از جانب خداوند كه بعدا بر آنها حرام كرد.

و بقولى: مقصود همه بنى اسرائيل نيست، اگر چه كلام بطور عموم بيان شده است، بنا بر اين براى عده‌اى از آنها داخل شدن در سرزمين حرام و براى عده‌اى كه بعد از مرگ موسى بمدت دو ماه همراه يوشع بن نون بودند، حلال و مكتوب بود.

(وَ لا تَرْتَدُّوا عَلى‌ أَدْبارِكُمْ‌): اكثر مفسران گويند: يعنى از سرزمينى كه ماموريد داخل آن شويد، خارج مشويد. جبايى گويد.

- يعنى از طاعت خداوند به معصيتش بازگشت نكنيد.

(فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِينَ‌): كه در آخرت، از ثواب محروم مى‌مانيد. محروميت آنها از ثواب، به خاطر اين است كه به اين كار مأمور بودند، همانطورى كه براى نماز ماموريت داشتند. اين معنى از قتاده و سدى است.