نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 6 صفحه : 249
بيان آيه 14
لغت
اغراء: تسلط بخشيدن دستهاى بر دستهاى. برخى گفتهاند: يعنى دو دسته
را بجان يكديگر انداختن.
مقصود
پس از پيمان شكنىهاى يهود با حضرت موسى ع به بيان پيمان شكنىهاى
مسيحيان نسبت بحضرت مسيح پرداخته مىفرمايد:
(وَ مِنَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّا نَصارى أَخَذْنا مِيثاقَهُمْ): از آنهايى كه خود را مسيحى وانمود كردند، پيمان گرفتيم كه خدا را
به يكتايى پرستش كنند و به نبوت حضرت مسيح و همه پيامبران خدا بعنوان رسالت و
بندگى خدا اعتراف كنند، ولى آنان اين پيمان را شكستند و از آن اعراض كردند. آيه،
اشاره به اين است كه اينها مسيحى و نصرانى حقيقى نيستند، بلكه بر مسيحيت و نصرانيت
اختراعى بوده، اين نام را خود بر خويشتن گذاشتهاند، از اينرو نفرمود: «و من
النصارى ...» حسن مىگويد: خداوند اين نام را در موارد مختلف، در باره ايشان بكار
برده است، زيرا آنها به اين نام شناخته مىشوند.
(فَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ):
آنها نيز نصيب خود را از پندها و اندرزهاى الهى فراموش كردند.
(فَأَغْرَيْنا بَيْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ): در اين باره اختلاف است: حسن گويد: مراد اين است كه ميان يهوديان و
مسيحيان دشمنى و كينه افكنديم. جماعتى از مفسران نيز چنين گويند. ربيع گويد: مقصود
اختلافاتى است كه ميان خود مسيحيان وجود دارد و به «يعقوبيه» و «ملكائيه» و
«نسطوريه» تقسيم شده و با يكديگر دشمنى مىكنند.
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 6 صفحه : 249