[سوره النساء (4): آيه 147][1]

(ما يَفْعَلُ اللَّهُ بِعَذابِكُمْ إِنْ شَكَرْتُمْ وَ آمَنْتُمْ وَ كانَ اللَّهُ شاكِراً عَلِيماً (147))

ترجمه‌

خداوند به عذاب شما اقدام نمى‌كند، اگر شكرگزار و مؤمن باشيد و خداوند پاداش دهنده شكر و داناست.

مقصود

اين آيه، خطاب به منافقانى است كه توبه كرده و ايمان آورده و اعمال خود را اصلاح كرده‌اند:

(ما يَفْعَلُ اللَّهُ بِعَذابِكُمْ‌): خداوند شما را عذاب نمى‌كند. يعنى خداى را به عذاب شما و قرار دادتان در طبقه زيرين جهنم، نيازى نيست، زيرا از عذاب شما نفعى نمى برد و از خود دفع ضررى نمى‌كند كه هر دو بر او محالند.

(إِنْ شَكَرْتُمْ وَ آمَنْتُمْ‌): اگر حق واجب خداوند را ادا كنيد و در برابر نعمتهايش شكر گزارى كنيد و به خدا و پيامبر ايمان آوريد و به آنچه پيامبر از جانب خدا آورده، اقرار كنيد.

(وَ كانَ اللَّهُ شاكِراً): خداوند، شما را در برابر شكرتان همواره پاداش داده و مى‌دهد. در اينجا «شكر» را به جاى پاداش شكر، بكار برده.

(عَلِيماً): داناست به پاداشى كه مردم در برابر طاعتهاى خود استحقاق دارند، بنا بر اين هيچ چيزى نزد او ضايع نمى‌شود. اين معنى از قتاده و جز اوست.

برخى گفته‌اند: يعنى خداوند پاداش اعمال اندك شما را مى‌دهد و از كارها و گفتارهاى ظاهر و باطن شما آگاه است و پاداش آنها را مى‌دهد.

حسن گويد: يعنى خداوند، با اينكه از مردم و طاعتهاى ايشان بى‌نياز است، پاداش ايشان را مى‌دهد و به همين جهت به اعمال ايشان عالم است.

[1]- سوره نساء آيه 147 جزء 5