[سوره النساء (4): آيات 142 تا 143]

(إِنَّ الْمُنافِقِينَ يُخادِعُونَ اللَّهَ وَ هُوَ خادِعُهُمْ وَ إِذا قامُوا إِلَى الصَّلاةِ قامُوا كُسالى‌ يُراؤُنَ النَّاسَ وَ لا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلاَّ قَلِيلاً (142) مُذَبْذَبِينَ بَيْنَ ذلِكَ لا إِلى‌ هؤُلاءِ وَ لا إِلى‌ هؤُلاءِ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلاً (143))

[1]

ترجمه‌

مردم منافق با خداوند خدعه مى‌كنند و خداوند كيفر خدعه ايشان را مى‌دهد و چون به نماز بر مى‌خيزند، با حالت كسالت و خستگى، به نماز مى‌پردازند، حال آنكه در ميان مردم ريا مى‌كنند و خدا را جز اندكى ياد نمى‌كنند. در اين ميان سر گردانند نه با اين گروهند و نه با آن گروه! كسى كه خداوند گمراهش كند، تو هرگز راهى و روشى برايش نمى‌يابى.

[1]- آيه 142 و 143 سوره نساء جزء پنجم سوره 4