بيان آيه 47

لغت‌

طمس: از بين بردن اثر. طامس و دارس و داثر به يك معنى است (كهنه و زايل شونده).

ادبار: جمع دبر بمعنى پشت. اين كلمه از «دبر» بمعنى پيروى كردن است و «دابر» يعنى پيرو. در قرآن است:(وَ اللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ) (سوره مدثر آيه 33) يعنى:

سوگند به شب هنگامى كه تابع روز و بدنبال آن در آيد. تدبير بمعنى محكم ساختن عواقب كارهاست.

مقصود

اكنون خداوند اهل كتاب را مخاطب مى‌سازد و از عواقب اعمالشان آنها را مى‌ترساند و بر حذر مى‌دارد و مى‌فرمايد:

(يا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ‌): اى مردمى كه به كتاب- يعنى تورات و انجيل- علم داريد( آمِنُوا بِما نَزَّلْنا): تصديق كنيد آنچه را بر محمد ص نازل كرده‌ايم.

(مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ‌): قرآن محمد ص تورات و انجيل شما را كه در آنها اوصاف پيامبر اسلام و صحت گفتارش ذكر شده است، تصديق مى‌كند.

(مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّها عَلى‌ أَدْبارِها): درباره معناى آن چند قول است:

1- پيش از آنكه آثار صورت شما را محو گردانيم و جلو و پشت سر شما يكسان گردند و چشمتان در پشت سر قرار گيرد و به قهقرى حركت كنيد. اين معنى از ابن عباس و عطيه عوفى است 2- حسن و مجاهد و ضحاك و سدى گويند: مقصود اين است كه صورت‌ها را از هدايت برمى‌گردانيم و آنها را رو به پشت و بسوى ضلالت قرار مى‌دهيم: