بيان آيه سوم و چهارم‌

تبصره- به اتفاق همه مفسران‌(أَلَّا تَعُولُوا) ختم آيه است و اين از مشكلات قرآن است.

قرائت‌

فواحدة: ابو جعفر اين آيه را به رفع و ديگران به نصب خوانده‌اند. قرائت نصب، بنا بر اين است كه مفعول به براى فعل محذوف باشد. يعنى «فانكحوا واحدة» و قرائت رفع بنا بر اين است كه مبتدا باشد و خبر آن محذوف. يعنى فواحدة كافية» مثل:(فَإِنْ لَمْ يَكُونا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَ امْرَأَتانِ) (سوره بقره 282 يعنى در موقع شهادت اگر دو مرد نباشد، يك مرد و دو زن كافى است)

لغت‌

اقساط: عدل و انصاف.

تقسطوا: عدالت و انصاف كنيد.

مثنى و ثلاث و رباع:

اين كلمه‌ها باين صورتها استعمال شده‌اند: ثناء، مثنى، مثلث، رباع، مربع.

به معناى دو تا دو تا، سه تا، سه تا، چهار تا چهار تاست و بالاتر از چهار، استعمال نشده است، جز كلمه «عشار» (ده تا ده تا) كه در شعر كميت بكار رفته است:

يعنى: ترا از تيراندازى باز نداشتند تا اينكه ده تا ده تا، تيرها را افزون از مردان ديگر به هدف زدى.

ديگرى گويد: