معجزه ميداد كه بدانند اين كار بشرى نيست و اگر در علمى كه بر آنها مجهول بود معجزه ميداد ممكن بود بخاطرشان بگذرد كه بشر مى‌تواند نظير آن را بياورد ولى فعلا بدان راه ندارد.

(وَ أُنَبِّئُكُمْ بِما تَأْكُلُونَ وَ ما تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ‌): (شما را خبر ميدهم بدانچه ميخوريد و بآنچه در خانه‌هايتان ذخيره مى‌نهيد)- عيسى بمردم گفت امروز فلان غذا خورده‌ايد و فلان مقدار و فلان چيز ذخيره كرده‌ايد و عين واقع بود.

(إِنَّ فِي ذلِكَ‌): (همانا در اين) يعنى آنچه از معجزات گفتم.

(لَآيَةً): (دلالت و معجزه‌اى است).

(لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ‌): (براى شما اگر ايمان آريد) بخدا زيرا علم پيدا كردن بمدلول معجزه (نبوت) صحيح و ممكن نيست مگر براى معتقد بخدا زيرا علم و ايمان بخدا و فرستنده پيامبر بايد قبل از ايمان برسول باشد و در آيه دلالتى است كه بنده ميتواند ايجاد كند و انجام دهد و خلق نمايد بخلاف عقيده مجبّره ولى خالق مطلق خدا است.