بيان آيه 187

تفسير:

اينك خداوند نقض عهد اهل كتاب را بيان ميدارد:

(وَ إِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ‌)- مراد يهود است يا يهود و نصارى هر دو يا هر كس كه كتابى آسمانى داده شده.

(لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ‌)- يعنى محمد 6 را بمردم معرفى كنيد و مرجع ضمير (هء) در (لتبيننه) محمد است (سعيد بن جبير) زيرا در كتاب ايشان آمده كه محمد 6 رسول خداست و دين الهى اسلام ميباشد.

ممكنست ضمير به كتاب برگردد يعنى كتاب را كه اسم محمد در آنست بيان كنيد.

(وَ لا تَكْتُمُونَهُ‌)- آن را در موقع لزوم پنهان مداريد.

(فَنَبَذُوهُ وَراءَ ظُهُورِهِمْ‌)- يعنى بعهد خود عمل نكردند و آن را پشت‌سر نهادند در حالى كه بدان اقرار داشتند.

(وَ اشْتَرَوْا بِهِ ثَمَناً قَلِيلًا)- يعنى عهد خدا را با حطام بى‌ارزش دنيا عوض كردند يعنى در برابر اين كتمان حق جز آذوقه و رشوه‌ها و هدايايى كه از عوام و اراذل خود ميگرفتند چيزى عايدشان نشد.

(فَبِئْسَ ما يَشْتَرُونَ‌)- يعنى اينكار آنان بد و زشت كاريست زيرا آنان را مستوجب عذاب دردناك ابدى ساخته گرچه نفعى دنيوى و اندك در بر دارد.

آيه دلالت دارد كه اظهار حق واجب و كتمان آن حرام است و داخل در آنست بيان احكام دين و فتاوى و شهادات و ... ديگر امورى كه علما بدانها اختصاص دارند.

ثعلبى در تفسيرش از حسن بن عماره روايت كرده كه بنزد زهرى رفتم پس از آنكه‌