[سوره آل‌عمران (3): آيات 187 تا 189]

(وَ إِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَ لا تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَراءَ ظُهُورِهِمْ وَ اشْتَرَوْا بِهِ ثَمَناً قَلِيلاً فَبِئْسَ ما يَشْتَرُونَ (187) لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ بِما أَتَوْا وَ يُحِبُّونَ أَنْ يُحْمَدُوا بِما لَمْ يَفْعَلُوا فَلا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفازَةٍ مِنَ الْعَذابِ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (188) وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ (189))

[1]

ترجمه:

و چون خداوند از كسانى كه كتاب (آسمانى) داده شده‌اند پيمان گرفت كه آن را براى مردم بيان نماييد و هرگز كتمانش مكنيد ولى آن را پشت‌سر انداختند و آن را ببهايى ناچيز فروختند و بد چيزى است آنچه كه خريده‌اند.

گمان مبريد كسانى كه بآنچه داده شده‌اند خوشحال و خوشدلند و دوست دارند كه مورد ستايش قرار گيرند بر چيزى كه انجام نداده‌اند (يعنى بواسطه ترك وظيفه و سكوت از حق و انجام ندادن وظيفه ستايش شوند) گمان مكن كه از عذاب نجات پيدا خواهند كرد بلكه براى ايشان است عذابى دردناك.

و سلطنت آسمانها و زمين تنها از آن خداست و خداوند بر هر چيز تواناست.

[1] سوره آل عمران آيه 187 تا 189 جزء 4 سوره 3