انصار. و بالآخره سخن ميان آن دو بسيار رد و بدل شد تا آتش خشم در وجودشان شعله كشيد و مفاخره شدت يافت و هر يك قبيله خود را ندا دادند و بكمك خواستند. اوسيان بسوى مرد اوسى و خزرجيان بطرف خزرجى شتافتند و همه مسلح و آماده پيكار بودند اين خبر به پيغمبر اكرم رسيد. حضرت سوار الاغ گشت و بنزد ايشان شد و خداوند اين آيه در اين مورد فرستاد.

تفسير:

چون خداى متعال از پذيرفتن سخن كافران مسلمين را نهى فرموده در اين آيه آنچه را كه پذيرفتنش واجبست بيان ميفرمايد:

(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ‌)- يعنى اى مؤمنان از عذاب خدا بترسيد يعنى چنان كه بايد خود را از آن حفظ كنيد و بطاعت او عذاب را از خود بگردانيد.

درباره‌( حَقَّ تُقاتِهِ‌) چند وجه ذكر شده:

1- يعنى خدا اطاعت شود و نافرمانيش نكنند و سپاسگزارى شود و نعمتهايش مورد كفران قرار نگيرد و همواره مورد نظر و در ياد باشد و فراموش نگردد. اين قول از ابن عباس و حسن و قتاده و ابن مسعود و نيز مروى از حضرت امام ششم (ع) است.

2- ابو على جبايى گويد: پرهيز از همه گناهان اوست.

3- مراد مجاهده در راه خدا است كه در راه جهاد ملامت هيچكس در جهاد كننده اثر نكند و اقامه عدل كند چه در حال خوف و چه در حال ايمنى- مجاهد اين قول را گفته است.

و نيز از جهت ديگر در اين كلام بر دو قول رفته‌اند:

1- اين آيه منسوخ است به‌( (فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ)) يعنى باندازه قدرت خود از خدا بترسيد و اطاعت كنيد (از قتاده و ربيع و سدى) و نيز مروى از حضرت صادق (ع) و حضرت باقر (ع).

2- منسوخ نيست (از ابن عباس و طاووس) ابو على جبايى نسخ آيه را انكار ميكند باين دليل كه در صورت نسخ بعضى گناهان‌