بيان آيه 93- 94

لغت:

1- افتراء: دروغ گفتن و در اصل بمعنى بريدن مقدارى از سفره. فرى (يفرى فرياً) بريد.

2- على براى استعلاء و برترى و بلندى است و معنى آن در اينجا نسبت كذب پيغمبر كه باو نسبت داده‌ايد امر كردن چيزى را كه خدا امر نكرده و بين «كذب عليه» و «كذب له» فرق است كه اولى دروغ بستن بكسى است در چيزى كه از آن كراهت دارد و دومى دروغ بستن ممكن است در چيزى باشد كه خود طرف نيز بدان مايل است.

مورد نزول:

يهود حلال دانستن پيغمبر اكرم گوشت شتر را انكار كردند و مكروه دانستند حضرت فرمود: همه اينها براى ابراهيم حلال بود. يهود گفتند. هر چه ما حرام دانيم بر نوح و ابراهيم و همچنين تا زمان ما حرام بوده. پس اين آيه آمد (از كلبى و ابى روق)

تفسير:

(كُلُّ الطَّعامِ‌)- يعنى همه خوردنيها.

(كانَ حِلًّا)- يعنى حلال بود.

(لِبَنِي إِسْرائِيلَ‌)- اسرائيل يعقوب بن اسحاق بن ابراهيم است.

(إِلَّا ما حَرَّمَ إِسْرائِيلُ عَلى‌ نَفْسِهِ‌)- درباره اين طعام اختلاف شده است:

1- گفته‌اند يعقوب بدرد عرق النساء گرفتار شد و نذر كرد كه اگر خداوند او را شفا دهد، همه عروق و گوشت شتر را كه از همه غذاها بيشتر دوست داشت بر خود حرام كند (از ابن عباس و قتاده و مجاهد و ضحاك).

2- اسرائيل گوشت شتر را بعنوان تعبد و بندگى خدا و زهد حرام كرد و از خدا