بيان آيه 26- 27

فضيلت آيه:

حضرت امام جعفر صادق 7 از پدرش از اجدادش از نبى اكرم روايت فرموده كه: چون خداوند خواست سوره (فاتحة الكتاب) و (آية الكرسى) و آيه‌( (شَهِدَ اللَّهُ ...)) و( (قُلِ اللَّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ ...)) را تا بغير حساب فرو فرستد اين آيات بعرش پروردگار در آويختند چنان كه بين آنها و بين خدا هيچ پرده‌اى نبود و گفتند پروردگارا آيا ما را به سراى پر گناه و به بندگان عصيانگر ميفرستى در حالى كه ما بعرش و بپاكى آويخته‌ايم؟ خداوند فرمود: بعزت و جلالم قسم كه: هيچ بنده‌اى شما را بعد از هر نماز واجب قرائت نكند مگر اينكه در حظيرة القدس (بهشت) جاى دهم و با ديده مكنون خود روزى 70 بار بر او نظر (رحمت و عنايت) افكنم و در هر روزى هفتاد حاجت از وى بر آورم كه كمترين آنها آمرزش باشد و او را از شر هر دشمنى نگهدارم و جز مرگ از داخل شدنش به بهشت مانعى نخواهد بود.

معاذ گويد: روزى نتوانستم با پيامبر نماز جمعه بخوانم. پيغمبر فرمود: اى معاذ چه مانع شد تو را از نماز جمعه؟ گفتم: يا رسول اللَّه يوحناى يهودى پيمانه‌اى از گندم از من طلب داشت و پيوسته بر در خانه‌ام در كمين من بود و ترسيدم كه اگر بيرون آيم مرا در برابر طلب خود حبس كند. پيامبر ص فرمود: معاذ، ميخواهى خداوند بدهيت را ادا كند؟ گفتم آرى فرمود: بخوان‌( قُلِ اللَّهُمَّ مالِكَ‌) ... تا( بِغَيْرِ حِسابٍ‌) و (يا رحمان الدنيا و رحيمهما تعطى منها ما تشاء و تمنع منها ما تشاء اقض عنى دينى) پس اگر بقدر كره زمين طلا مقروض باشى خدا قرض ترا ادا خواهد كرد.

قرائت:

كلمه ميت را در آيه، «نافع، حمزه، كسايى، حفض و يعقوب» بتشديد «ياء»