و صد اسب داشتند و بزرگ آنان «عتبة بن ربيعة بن عبد شمس» بود.

جنگ بدر اولين جنگى بود كه رسول اكرم 6 در آن حضور داشت و سبب وقوع اين جنگ قافله ابو سفيان بود (كه شرح آن در جاى ديگر بيان شده است).

تفسير:

پس از آن كه خداوند مردمان با ايمان را وعده پيروزى داد آنچه را كه در جنگ «بدر» بسر كفار و طغيان گران آورد يادآورى مى‌نمايد:

(قَدْ كانَ لَكُمْ آيَةٌ فِي فِئَتَيْنِ الْتَقَتا فِئَةٌ تُقاتِلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ أُخْرى‌ كافِرَةٌ يَرَوْنَهُمْ مِثْلَيْهِمْ رَأْيَ الْعَيْنِ) بطور مسلم در آن دو دسته‌اى كه با هم روبرو شدند از مسلمانان و كفار كه يك دسته در راه دين و اطاعت خدا و آنان پيغمبر اسلام و يارانش بودند و دسته‌اى مشركين اهل مكه كه مسلمانان را دو چندان مى‌ديدند كه نشانه و علامت و معجزه بر صدق پيغمبرى حضرت محمد 6 است.

و در اين كه خطاب بچه افرادى است سه قول گفته شده است:

1- خطاب به يهوديانى است كه پيمان خود را با پيغمبر اسلام شكستند يعنى اى يهوديان براى شما (در اين مطلب و حقانيت پيغمبر اسلام) دليل روشنى است.

2- خطاب بتمام مردمى است كه در جنگ بدر حاضر بودند.

3- خطاب به مشركين و يهوديان است يعنى اين جريان برهان و علامت و معجزه‌اى است براى صادق بودن رسول اكرم 6.

(فِي فِئَتَيْنِ الْتَقَتا) در دو گروهى كه با هم روبرو شدند و دو فرقه‌اى كه با هم در بدر اجتماع نمودند از مسلمانان و كفار.

(فِئَةٌ تُقاتِلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ) گروهى كه مى‌جنگيد در راه خدا و اطاعت از او و اينان پيامبر اسلام و ياران او بودند.

(وَ أُخْرى‌ كافِرَةٌ) و گروه ديگر كفار كه همان مشركان از اهل مكه بودند.

(يَرَوْنَهُمْ مِثْلَيْهِمْ رَأْيَ الْعَيْنِ) آنها را در ظاهر بينايى دو برابر مى‌ديدند.

و در اين كه چه دسته‌اى دو برابر ديده مى‌شد اقوالى گفته شده است: