بيان آيه 7

شرح لغات:

محكمات: يقينها، محكمها از احكام كه بمعناى اتقان و استوارى است.

ام الكتاب: اصل كتاب و به مكه «ام القرى» مى‌گويند و به پرچم لشكر نيز «ام» گويند.

متشابهات: چيزهايى كه با يكديگر مشتبه شده و مشكل مى‌گردند از ماده «شبه» زيغ: كجى و انحراف.

ابتغاء: طلب كردن.

فتنه: فساد و اصل آن بمعناى آزمايش است همانطور كه مى‌گويند:

«فتنت الذهب بالنار» يعنى (طلا را با آتش آزمايش كردم) و بعضى مى‌گويند بمعناى خلاصى است يعنى طلا را از آتش رهايى دادم.

تأويل: تفسير و اصل آن بازگشت به چيزى است.

راسخون فى العلم: ثابتان و ريشه داران در علم.

تفسير:

پس از آن كه اصل نزول قرآن بيان شد بدنبال آن كيفيت نزول آن را بيان مى‌نمايد:

(هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ مِنْهُ آياتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ) اوست خدايى كه بر تو قرآن را نازل كرده كه بعضى از آنها محكمات هستند كه آنها اصل كتاب مى‌باشند و قسمتى از آنها متشابهات‌اند.

بحثى درباره محكم و متشابه‌

در تعريف محكم و متشابه وجوهى گفته شده است از اينقرار:

1- محكم آن است كه از ظاهرش بدون احتياج به هيچ قرينه كه همراه آن باشد،